က်ေနာ႔ရဲ႕စာဖတ္ပိရိတ္သတ္ႀကီးအတြက္ ဒီတစ္ခါေတာ႔ က်ေနာ႔ရဲ႕အတိတ္က ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ေပ်ာ္စရာပံုရိပ္ေလးေတြကိုတင္ဆက္ေပးမွျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ။ သဲေတာၿမိဳ႕ ဆိုတဲ႔ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးအေၾကာင္းပါ။ သဲေတာၿမိဳ႕ကို ေျပာရရင္ေတာ႔ ၀မ္းတြင္းၿမိဳ႕လဲပါမွျဖစ္မယ္ဗ်။ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဆက္ေနတဲ႔ၿမိဳ႕ဆိုလို႔ သဲေတာၿမိဳ႕ နဲ႔ ၀မ္းတြင္းၿမိဳ႕ပဲရွိမယ္ထင္တယ္ဗ်ာ။
သဲေတာၿမိဳ႕
သဲေတာၿမိဳ႕ဆုိတာက မႏၲေလးတုိင္း၊ မိတၳီလာခရိုင္၊၀မ္းတြင္းၿမိဳ႕နယ္ မွာတည္ရွိတာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းေဒသေလးေပါ႔ဗ်ာ။ သဲေတာၿမိဳ႕က က်ေနာ႔ဇာတိၿမိဳ႕ငယ္ေလးမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္က ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကပါ။က်ေနာ႔အေဖက အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးခဏခဏထြက္ရေတာ႔ (၂) တန္းထဲက အေဖ႔အမ်ိဳးေတြရွိတဲ႔ သဲေတာၿမိဳ႕မွာ က်ေနာ္သြားေနရတာေပါ႔ဗ်ာ။ ဦးေလးတို႔ အန္တီတို႔နဲ႔ေပါ႔။ ဦးေလးတို႔ အန္တီတို႔ကလဲ သူတို႔မွာသားမရွိေတာ႔ က်ေနာ႔ကို သားေလးတစ္ေယာက္လိုပဲခ်စ္ၾကပါတယ္ဗ်ာ။ သဲေတာၿမိဳ႕မွာ ၿမိဳ႕က်က္သေရေဆာင္ ျမတ္ဘုန္းရွင္ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး နဲ႔ အထင္ကရေနရာေတြရွိပါေသးတယ္ဗ်ာ။ ဓါတ္ပံုနဲ႔ မတင္ျပႏိုင္တာကို နားလည္ေပးၾကပါလို႔ စာဖတ္ပိရိတ္သတ္ႀကီးကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။က်ေနာ္လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေလာက္တုန္းကေပါ႔ဗ်ာ...........။
က်ေနာ္သြားသြားထိုင္ေနက် ပစ္တိုင္းေထာင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ၊ ကံေကာ္ဦးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ နဲ႔ ေရႊပုပၸါးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္တို႔ကို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း သြားခ်ည္ျပန္ခ်ည္နဲ႔ ဂ်ဴတီက်ေနတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ သဲေတာၿမိဳ႕က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြက တျခားၿမိဳ႕နဲ႔မတူတာတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။လက္ဖက္ရည္အရသာက တစ္ခါေသာက္လိုက္ရင္ စြဲသြားတတ္တယ္။ လက္ဖက္ရည္ကို မိုးရည္နဲ႔ က်ိဳတယ္လို႔ေျပာတာပဲဗ်ာ.....က်ေနာ္ကေတာ႔ သိပ္မသိပါဘူး။ က်ေနာ႔ရဲ႕ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚ(တစ္နည္းအားျဖင္႔) ဆိုးေဖၚဆိုးဖက္ေတြျဖစ္တဲ႔ ေဘာ္ဒါအေပါင္းအသင္းေတြကလဲ အားလံုး စိတ္တူကိုယ္တူေတြပဲဗ်။ ဒါလုပ္မယ္ဆိုတာတဲ႔ အားလံုးက ေခါင္းၿငိမ္႔ၿပီးသားပဲ။အဲ႔ေလာက္ကို ညီခဲ႔ ခ်စ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။
သူတို႔ကေတာ႔ ဘူႀကီး၊ေအာင္ေလး၊ငသက္ န႔ဲ တျခားေသာ သူငယ္ခ်င္းတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ကို ဘူႀကီးက ဘယ္ကငွားလာမွန္းမသိတဲ႔ ေလေသနတ္တစ္လက္ကို ထုတ္ျပရင္း ငွက္သြားပစ္မယ္လို႔ဆိုလာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကလဲ မဆိုင္းမတြပဲ ေခါင္းၿငိမ္႔ၿပီးသားေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ လိုရမယ္ရ လြယ္အိတ္ကိုယ္စီလြယ္ ေလးဂြေလးေတြကိုင္ၿပီး ေလာက္စာလံုးကို လြယ္အိတ္ထဲအျပည့္ထည့္ကာ ငွက္ပစ္ဖို႔ ထြက္လာပါတယ္ဗ်ာ။ အဲ႔အခ်ိန္မွာ ဘူႀကီးက သခ်ိဳင္းကုန္းလယ္စပ္နားမွာ ေရဗ်ိဳင္းေတြေတြေပါတယ္တဲ႔....သြားပစ္ၾကမယ္တဲ႔ေလ။ က်ေနာ္ကလဲ ၀ါရင္႔သဘာရင္႔မုဆိုးဆိုေတာ႔ ေခါင္းၿငိမ္႔လိုက္ပါတယ္။ အမွန္က ေရဗ်ိဳင္းဆိုတာကို တစ္ေယာက္မွ ျမင္ကိုမျမင္ဖူးတာ။ကဲ.........ျပတ္ကေရာ.... အဲ႔ေလာက္ကုိ စည္းလံုးညီညြတ္တာဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ သခ်ိဳင္းကုန္းလယ္စပ္နားက ၿခံဳပုတ္ေလးေတြၾကားထဲမွာ ၀ပ္လိုက္ရတာ မနက္ထဲကဗ်ာ။ အခုဆို ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ေက်ာ္ေနပါေပါ႔။ဗ်ိဳင္းဆိုလို႔ ဘာဗ်ိဳင္းမွကိုမလာတာ။ေရဗ်ဳိင္း မေျပာနဲ႔ စာကေလးငွက္ေတာင္မေတြ႔ရဘူး။ ဒါနဲ႔အားလံုးတိုင္ပင္လိုက္ပါတယ္။ ဗ်ိဳင္းပစ္မရရင္ ငွက္သြားပစ္မယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ ငွက္ကလဲ လွ်င္တဲ႔ငွက္နဲ႔ အေကာင္ငယ္တဲ႔ငွက္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔လက္စ နဲ႔ မျဖစ္ေသးျပန္ဘူးေလ။ အဲဒီေတာ႔ အားလံုးတိုင္ပင္ၿပီးထြက္လာတဲ႔အေျဖကေတာ႔.......ခိုပစ္ၾကမယ္တဲ႔။
ကိုယ္႔စိတ္ကူးေလးနဲ႔ကိုယ္ဆိုေတာ႔လဲ အပုိင္ပဲေပါ႔ဗ်ာ။ စံေက်ာင္း ဆိုတဲ႔ ေရွးေဟာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲမွာ ခို ေတြအလြန္ေပါတာကိုးဗ်...အဟက္ဟက္ဟက္ဟက္။ မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ပံုမွား က်ေနာ္တို႔လို သဘာရင္႔ ၀ါရင္႔မုဆိုးေလးေတြ ေျခသံလံုလြန္းလို႔ ခိုေတြကေျပးလိုက္ၾကတာမ်ားဗ်ာ သူေတာ္ေကာင္းေတြကိုျမင္လို႔ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြထြက္ေျပးတာက်ေနတာပဲ(ပိုင္ခ်က္!!!!!!! ႏႈိင္းယွဥ္လိုက္ပံုက)။
အဲ႔ဒီေတာ႔ အားလံုးျပန္တိုင္ပင္ရတာေပါ႔ဗ်ာ ေတြ႔သမွ်ပစ္ေတာ႔မယ္လို႔။ မဲမဲျမင္တာနဲ႔ ပစ္လိုက္ၾကတာဗ်ာ..။ ေလာက္စာလံုးေတြလဲကုန္ ေလေသနတ္က်ည္ဆံဆိုရင္ လံုး၀ကို မရွိေတာ႔တာဗ်။ အဲဒီေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္တို႔အားလံုးေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီးထပ္တိုင္ပင္ၾကတာေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီတစ္ခါတိုင္ပင္လို႔ထြက္လာတဲ႔ အႀကံကေတာ႔ ဘာက်ည္ဆံ ဘာေလာက္စာလံုးမ မရွိေတာ႔လို႔ ညေနက်ရင္ ေသခ်ာေပါက္စားရမဲ႔နည္းပါပဲဗ်ာ။ အဲဒါကေတာ႔ တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ေပါက္သင္ညိဳဖမ္းၾကမယ္တဲ႔.............။
အႀကံေပးသူကေတာ႔ ငသက္ပါ။ သူတို႔ရြာမွာ အဲလိုစားဖူးတယ္တဲ႔။ ေပါက္သင္ညိဳကို ေျခေထာက္ျဖတ္ လက္ျဖတ္ ေခါင္းၿဖတ္ အၿမီးျဖတ္ၿပီး အေရဖ်ားးကိုခြာလို႔ ခဏေလာက္ေနလွန္းၿပီး ေၾကာ္စားလိုက္ရင္ ၾကက္သားေတာင္ ရႈံးတယ္တဲ႔ဗ်ာ။ေပါက္သင္ညိဳက ေဆးဖက္၀င္ၿပီး ပန္းနာရင္က်ပ္ေရာဂါေတြေတာင္ေပ်ာက္တယ္ဆိုပဲဗ်။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ႔ အေပ်ာ္သေဘာပဲ ခ်ကြာလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ရလာရင္ေတာ႔ စားဖို႔ အစီအစဥ္မရွိၾကပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ၀ါရင္႔မုဆိုးသဘာနဲ႔ အုတ္နီခဲက်ိဳးေတြ ေက်ာက္ခဲေတြကိုင္ၿပီး လိုက္ပစ္လိုက္ၾကတာဗ်ာ ရလိုက္တဲ႔ေပါက္သင္ညိဳေတြ။အိမ္အျပန္လမ္းမွာေတာ႔ ဂုဏ္ယူ၀င္႔ၾကြားတဲ႔ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ေပါ႔ဗ်ာ။ ညေနက်ရင္ ေတာအရက္ေလးနဲ႔ ျမည္းၾကမယ္ေပါ႔။
အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ မၾကာခင္မွာပဲ ဘူႀကီးက သူ႔ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေတာအရက္ဆိုင္ေလးကိုေျပးၿပီး ရလာတဲ႔ ေပါက္သင္ညိဳေတြကိုသြားေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ေတာအရက္ဆိုင္ရွင္ကလဲ ခင္ေနေတာ႔ ညီကိုေတြလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူတို႔လင္မယားကပဲ ေပါက္သင္ညိဳကို ေနလွမ္း အစာပလာေတြထည့္လို႔ ေၾကာ္ေပးထားပါတယ္ဗ်ာ။
ေနေစာင္းလို႔ ညေန ေန၀င္တဲ႔အခ်ိန္ေလးမွာေတာ႔ ေတာအရက္၀ိုင္းေလးနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုကေတာ႔ ပုတ္သင္ညိဳေၾကာ္ေလးနဲ႔ စည္းကားေနေတာ႔တာပါပဲဗ်ာ........။
ဆက္လက္တင္ဆက္ပါအံုးမည္
ဆက္လက္တင္ဆက္ပါအံုးမည္
စိုင္းပင္ဖ(သဲေတာေျမ)
0 comments:
Post a Comment